www.mordkf.fora.pl

Thor Wielki

*Thor uśmiechnął się*
-A oto i nasza zagubiona legenda, dobrze znów cię widzieć
*Mówiąc to nalał Tengelowi wódki*
-Na rozgrzewkę

Calandara

Witaj przyjacielu! *Powiedziała i uśmiechnęła się szeroko do nowo przybyłego, a jej oczy wesoło zabłysły złotem i błękitem* Dyskusja być miała, lecz jakoś nie zgrała się w czasie... Moja też w tym wina... zaspałam. *Dodała ze skruchą w głosie*
Dawnom żeśmy się nie widzieli. Co tam u Ciebie słychać? *Zmieniła gładko temat*

Tengel

mam ostre bóle głowy*odpowiedział olbrzym* nawiedzają mnie wizje związane z gildią. wszystko zależy od pana, barmanie*powiedziawszy to uśmiechnął się serdecznie* co do ciebie Calandaro, ty jesteś najsilniejszą wojowniczką w naszym zakonie. ja wolę pozostać w cieniu* położył jej rękę na ramieniu* ale zawsze będę z wami. jakiś czas tu pozostanę. hej, przyjacielu! masz no może coś mocniejszego??*zawołał do barmana* i daj no jakąś szmatę, bo topór wyczyścić muszę*powiedział zaśmiewając się w głos* ładny prawda??

Thor Wielki

-O tak wspaniała broń- odpowiedział barman rzuciwszy szmatkę.
-Pamiętasz naszą rozmowę w świątyni Tengelu? Czas nadszedł by ją wprowadzić w życie, Calandara została właśnie mianowana Namiestniczką [MOrD]- Powiedziawszy to wykonał w powietrzu nad Calandarą symbol białej magii w geście błogosławieństwa.- To dobry wybór, nie sądzisz przyjacielu?

Calandara

Mam nadzieję, że sprostam waszym oczekiwaniom. *Odpowiedziała poważnie, rumieniąc się lekko. Nie była jednak w stanie powstrzymać lekkiego skrzywienia przy błogosławieństwie - jej medalion silnie zareagował przyprawiając o atak migreny*
Muszę w końcu nauczyć się nad nim kompletnie panować *Mruknęła do siebie pod nosem sięgając po swój miecz o wąskim ostrzu ozdobiony runami na całej długości klingi. Runy zapłonęły zieloną poświatą, a medalion błękitem, gdy wojowniczka nucąc cicho niezwykłą melodię wyciągnęła przybory do czyszczenia broni przyłączając się do Tengela w rytuale jakim jest dbanie o ukochana broń*
Ostatnio myślałam nad jakimś zaklęciem, które natchnęło by pozostałych członków naszego zakonu by chociaż na moment tu zaglądali, ale nic nie wychodzi, zupełnie tak jakby ktoś lub coś postawił przede mną mur i odgrodził od rozwiązania... *Wyznała towarzyszom* Zaczynam już tracić nadzieję, że kiedykolwiek uda mi się takowe spleść.

Tengel

pamiętam tą rozmowę, a jakże!*huknął Tengel* wtedy ci rozkazałem wręcz to zrobić. dlaczego tyle czasu czekałeś?*powiedziawszy to groźnie zmarszczył brwi* miałeś się tym zająć dawno temu. nie chciało ci się ruszyć z karczmy?

Tengel

jeśli połączymy siły to być może się uda*mruknął olbrzym* nie wiem kto ustawił mur ale się przez niego przebijemy. potrzeba nam pięciu magicznych broni, a co za tym idzie, pięciu ludzi. na razie jest nas trzech. trzeba będzie kogoś choćby siłą zaciągnąć*powiedziawszy to obejrzał swój topór mieniący się wszystkimi odcieniami błękitu i krwawej czerwieni* och, moja kochana Nirati*pogładził czule drzewce topora* nigdy mnie jeszcze nie zawiodła. już dawno nie miałem okazji rozprostować kości. ktoś chciałby ze mną potrenować?*uśmiechnął się Tengel*...

Calandara

Mam nadzieję, że masz rację *Westchnęła, po czym uśmiechnęła się szelmowsko, a jej oczy błysnęły rozbawieniem słysząc ostatnie pytanie* Przyda mi się trochę ruchu za długo już tu siedzę. Zatańczmy więc Bracie, moja Iskra nie może się doczekać! *Zawołała zrywając się na równe nogi i z kocią gracją ukłoniła się Tengelowi z mieczem w dłoni w geście zaproszenia* Wyjdźmy na zewnątrz jednak, bo Thor nas zruga nieziemsko, jeśli tu narozrabiamy *Dodała śmiejąc się i zerkając kątem oka na Barmana*

Thor Wielki

Thor który właśnie obudził sie z półsnu w którym był pogrążony uśmiechnął się
-Taaak, jak pojedynki to w kręgu przed gospodą a nie tutaj

<Jakieś osiem metrów od drzwi gospody znajduje się krąg którego granice znaczą bloki czarnego marmuru, ma on pięć metrów średnicy a w jego centrum znajduje się złoty krążek wielkości małej tarczy o który pojedynkujący opierają swe miecze przed pojedynkiem.>

Calandara

*Niedoczekawszy się odpowiedzi westchnęła lekko rozczarowana i sięgając po płaszcz i torbę zwróciła się do Thora* Dłużej zostać nie mogę przyjacielu, czeka mnie sporo pracy i następne kilka dni będzie bardzo ważnych. Zajrzę tu za jakiś czas. *Dodała z uśmiechem, ale jej oczy zdradzały wielką powagę* Do zobaczenia przyjaciele! *Zawołała zamykając za sobą drzwi i znikając we mgle*

Tengel

hmmm i co teraz? może teraz ty się Thor chcesz pojedynkować? kto pierwszy padnie, wygrywa*mówiąc to podparł ręce pod brodę* strasznie tu nudno. nikt tutaj więcej nie zawitał. musiałeś stawiać tę gospodę na takim cholernym odludziu?!

Thor Wielki

-Odczep się od mojej gospody Tengel, jeszcze wiele się tu zmieni. Zobaczysz.
Thor podrapał się po brodzie.
-Nie mam ochoty walczyć przyjacielu, co powiesz na szachy? A jeśli jesteś zmęczony- wskazał na drewniane schody -to na górze czekają wygodne pokoje w których strudzony rycerz może spocząć.

Calandara

*Po paru dniach od spotkania, wojowniczka znów stanęła w drzwiach karczmy.* Nareszcie jestem na miejscu. Witajcie! *Powiedziała siadając przy pierwszym wolnym miejscu. Widać było, że bardzo jest zmęczona. Gdy ściągnęła płaszcz można było znaleźć na jej ciele wiele siniaków i zadrapań, a i odzienie zdradzało niecodzienne przejścia. Prawą rękę miała obandażowaną i skrzywiła się z bólu gdy przypadkiem uderzyła nią o oparcie krzesła.*
Przyjacielu podaj mi proszę grzanego wina, straszna śnieżyca mnie w drodze dopadła i muszę się czymś rozgrzać *Powiedziała wyraźnie zmęczonym głosem* Zawędrowałam aż do sąsiedniej krainy, gdzie turniej miał miejsce. Niestety nie był on dla mnie pomyślny, wielu silnych wojów tam spotkałam. Teraz wróciłam, gdyż obowiązki wzywały. Mam nadzieję, że ziarno, które zasiałam przed swą podróżą wyda wkrótce plon *Dodała z nadzieją w głosie* Wiadomości od kilku posłańców już na mnie czekały, ale to wciąż mało... eh... Koniecznie muszę odpocząć... *Szepnęła do siebie, przybierając jak najwygodniejszą pozycję przy ławie*

Thor Wielki

-No cóż, mogę ze szczerym sercem powiedzieć, że wiem jak to jest_ odparł Thor nalewając wina.

-Straszny ziąb na zewnątrz, prawda?- zapytał - Ja wychodzę stąd coraz rzadziej ale wciąż mam dosyć wigoru by przetrzepać zadki paru chłystkom którzy dopiero wstąpili w stan rycerski - zaśmiał się.

Calandara

*Zachichotała słysząc te słowa* Młodym zawsze trzeba dać szkołę życia na początek, by później zbyt wysokiego mniemania nie mieli... Ale dość tej rozmowy bo mój drogi Thorze zaczynamy brzmieć jak para staruszków *Zaśmiała się na cały głos, popijając przy tym wina* Miejmy nadzieję, że ożywi się nam karczma wkrótce, już co poniektórzy zaczynają w pobliżu się kręcić, to może i wejdą z nami pogadać *Wino i ciepło pomieszczenia wyraźnie poprawiły jej humor, więc promienny uśmiech nie opuszczał jej twarzy*